Bieszczadzka klasyka

Wędrówkę rozpoczynamy z Wetliny – Starego Sioła. Podążamy oznaczeniami żółtego szlaku turystycznego. Początkowo trasa wiedzie drogą asfaltową, a następnie szeroką polną drogą. Dochodzimy do granicy lasu, docieramy do punktu kasowego Bieszczadzkiego Parku Narodowego (BdPN). Po ok. 2 km mijamy wiatę turystyczną. Przed nami wznosi się grzęda skalna, przy której należy zachować ostrożność. Pomaga w tym barierka. Dochodzimy do Przełęczy Orłowicza. Dołączamy do Głównego Szlaku Beskidzkiego oznaczonego kolorem czerwonym. Udajemy się na wschód. Podążamy granią przez Szare Berdo, mijamy powyginane formy karłowatej buczyny. Przed nami grzbiet Hnatowego Berda, a następnie najwyższy punkt trasy – Osadzki Wierch. Za szczytem mijamy bacówkę z okresowym wypasem owiec. Dochodzimy do Hasiakowej Skały – tu na miejscu legendarnej Chatki Puchatka powstaje nowe schronisko. Stąd udajemy się na południe (szlak żółty) do Przełęczy Wyżnej, gdzie znajdują się pomniki: jeden poświęcony Jerzemu Harasymowiczowi oraz drugi dedykowany ofiarom gór i ratownikom.

WARTO WIEDZIEĆ

• Główny Szlak Beskidzki jest najdłuższym szlakiem turystycznym w Polsce i ma ok. 500 km długości.

• Z Hnatowym Berdem związana jest legenda o rycerzu i jego lubej, którą zabili węgierscy tołhaje. Zrozpaczony Hnat na swoim koniu błąkał się po wetlińskiej grani. Wpadł w przepaść i zginął.

• W kronikach bieszczadzkiej grupy GOPR w ciągu półwiecza istnienia jednostki zanotowano 99 ofiar śmiertelnych.

Fot. Joanna Siast