Cerkiew w Borchowie wzniesiona w 1781 r. Powstała z fundacji miejscowego parocha ks. Daniela Czerlunczakiewicza przy pomocy parafian
Świątynia była kilkakrotnie odnawiana (przed 1838, 1845 r.). W 1882 r. wnętrze pokryto polichromią wykonaną przez nieznanego bliżej malarza z rodziny Manastyrskich. Na przeł. XIX i XX w. podmurowano budowlę oraz podwyższono babiniec. W I ćw. XX w. do sanktuarium dobudowano zakrystię, a do babińca przeszklony ganek. W 1937 r. rozebrano drewnianą dzwonnicę i postawiono nową murowaną dzwonnicę-bramę. Po II wojnie obiekt do końca lat 60. XX w. nie był użytkowany. W tym czasie stan techniczny cerkwi znacznie się pogorszył. Wnętrze zostało częściowo zdewastowane, wyposażenie zabezpieczono w Wojewódzkiej Składnicy Zabytków w Łańcucie. W 1971 r. przywrócono budowli funkcje sakralne.
Przeczytaj więcej o atrakcji na stronie Szlaku Architektury Drewnianej
Fot. Krystian Kłysewicz