Cerkiew w Uluczu zbudowano na szczycie wzgórza o nazwie Dubnyk, w środku nieistniejącej już wioski. Był to monastyr, który istniał do 1744 r. W następnych stuleciach służyła jako filia uluckiej cerkwi parafialnej
Nabożeństwa odprawiano w niej okazjonalnie, przede wszystkim w święto Wniebowstąpienia Pańskiego. Tradycja ta jest podtrzymywana do dziś. Z dawnego monastyru ocalała jedynie świątynia. O dawnym zasięgu terenu klasztornego świadczą tylko pozostałości kamiennego muru otaczającego cerkiew i cmentarz. Szematyzmy podają czas powstania cerkwi jako lata 1510–1517. Przeprowadzone badania dendrochronologiczne wskazują pochodzenie pobranych fragmentów drewna na rok 1659. Cerkiew przechodziła szereg remontów i modernizacji.
Przeczytaj więcej o atrakcji na stronie Szlaku Architektury Drewnianej
Fot. Krystian Kłysewicz