W pocz. XIX w. cerkiew w Kowalówce znajdowała się w złym stanie, dlatego w 1813 r. przystąpiono do generalnego remontu
Prace objęły sanktuarium (określone jako zrujnowane) i babiniec. Opis wizytacyjny z 1845 r. ukazuje obiekt jako budowlę trójkopułową, z dwoma ikonostasami oraz chórem muzycznym. W latach 1867–68 wnętrze cerkwi pokryto polichromią, która do czasów obecnych zachowała się jedynie w babińcu. W latach 1899–1900 przebudowano nawę cerkwi oraz rozszerzono ją o ramiona transeptu. Ustalona w tym czasie kompozycja przestrzenna świątyni przetrwała do obecnych czasów. Po 1947 r. zaadaptowana na kościół filialny.
Przeczytaj więcej o atrakcji na stronie Szlaku Architektury Drewnianej
Fot. Krystian Kłysewicz